Inna nazwa herbu: Trąbki, Tuba

Opis herbu: w polu srebrnym trzy trąby czarne o okuciach złotych, połączone ustnikami;

Klejnot: pięć piór strusich;
 Labry: czarne, podbite srebrem;
Innymi odmianami tego herbu są trąby w polu czerwonym, albo błękitnym;

Legenda herbowa wg Bartosza Paprockiego:
„Był przy Leszku Czarnym Tatarzyn chrzczony, którego zwano Ordyńcem; ten gdy jechał na łowy z królem, nadjechał straż abo zagon tatarski, widząc, iż mu trudno było uciec, począł z nimi mówić językiem ich, żem ja też jest z rodu waszego i rad z wami do swej ziemie pojadę, tylko mię posłuchajcie: jest tu ze mną król polski w tej puszczy, a tak z was przebrawszy się mężów dobrych kilka pojedźcie ze mną, a ja go przywabię trąbą do siebie; kiedy go pojmamy, będziemy mieć zań wielki okup. Pogani mu się dali namówić, on je odwiódł daleko od ludu ich;wjechawszy w puszczą, kiedy rozumiał o swych już blisko, dał znać językiem polskim, wrzekomo wołając na psy i trąbiąc: strzeżcie się, oto pogani; ci co przy królu byli, sprawili się porządnie, wywiódwszy pogany w miejsce przestrzeńsze, pojmali, dowiedzieli sie sprawy od nich pewnej o wojsku ich. Wskok posłali do zamku krakowskiego po ludzie; oni oczekiwają, rychłoli im króla przywiodą związanego, który prędko do nich sam z ludem przyszedwszy, poraził pogany. On Ordyniec prosił króla, aby nań łaskaw był za jego wierną posługę; król mu powiedział: z ochotą dam, ocz prosić będziesz. Prosił o herb, aby go mógł mieć, jako insze rycerstwo polskie; król mu rzekł: jakiego chcesz, tedyć dam. On prosił, aby mu dał trąbę, takim kształtem, jaką na sobie miał, królewską. Król ochotnie mu powiedział, nie jedną, ale trzy zaraz mu dał i opatrzenie wielkie, a uczynił rycerzem swym, zwano go długo miasto Jordana panem Ordynem, potem przyłożyli J, a zwali aż po ten wiek i teraz Jordanem.” (B. Paprocki, "gniazdo cnoty")
Zdjęcia (w większości) i opis Marcin Sołtys